ทำไมต้องเป็นวัดพระธรรมกาย

ทำไมต้องเป็นวัดพระธรรมกาย

            ในฐานะที่เป็นศิษย์วัดพระธรรมกาย เวลาผมไปเจอะเจอเพื่อนๆ

มักจะถูกถามคำถามเดิมๆ “ทำไมต้องไปวัดพระธรรมกาย” เวลาอารมณ์

สบายๆ ก็จะตอบจะให้เหตุผลเขาไป แต่ถ้าวันไหนไม่อยากคุยกับใครก็

จะถามกลับสั้นๆ แล้วทำไมต้องไม่ไปวัดพระธรรมกาย ทุกคนก็จะรู้กัน

ว่าคราวนี้คงไม่ได้คำตอบแน่

            แต่วันนี้เนื่องจากอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ไม่ต้องรอให้ใครมาถาม

ผมจะชี้แจงแถลงไขเอง จะว่าไปแล้ว ก็น่าให้เขาถามกันหรอกนะครับ

ก็บ้านผม ใช่ว่าจะใกล้วัดพระธรรมกาย เดินทางหลายชั่วโมง แถม

ระหว่างทาง ก็ผ่านวัดต่างๆมากมาย

            ก็ขอตอบสั้นๆ แบบจับใจความเพราะหากขยายความแล้ว

รับรองเขียนหนังสือได้เป็นเล่มๆ ผมก็ใช้หลักที่บรรพบุรุษสอนๆ

มา ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าท่านเอามาจากไหน ท่านก็สอนแค่ว่า ใช้หลักนี้

เวลาจะทำธุรกิจ จนกระทั่งเข้าวัดจึงรู้ว่าแท้จริงแล้วเป็นหลักธรรม

ในพระพุทธศาสนา

            ประการแรก คือ ดูเรื่องของสถานที่ มาวัดครั้งแรก ผมก็

ประทับใจเรื่องความสะอาด เดินทั่ววัด 196 ไร่ มีแต่ความร่มรื่น

ทำให้เกิดความสงบได้ง่าย การจัดวางระบบต่างๆของวัด ทั้งผัง

อาคารต่างๆ เป็นระบบ ระเบียบ มีการวางผังต่างๆลงตัว

            ประการที่สอง ผมทึ่งมากในเรื่องการจัดอาหาร หากคน

ที่เคยเป็นนักกิจกรรมในองค์กรหรือในสถาบันต่างๆ จะเข้าใจ

เลยว่าสิ่งที่ยากมากในการจัดกิจกรรมคือ เรื่องของอาหารและ

สวัสดิการ แค่การจัดให้พอกับคน ว่ายากแล้ว จะให้อร่อยนี่ยิ่ง

ยากหนักเข้าไปอีก แต่ที่วัดนี้แม้คนมาวัดสมัยเมื่อ 30 ปีที่แล้ว

ประมาณ 20,000 คนในวันงานบุญใหญ่ ก็สามารถจัดอาหาร

ได้อย่างเพียงพอและอร่อยอีกด้วย

            ประการที่สาม เรื่องของเจ้าหน้าที่วัด ทั้งพระเณร

เจ้าหน้าที่ฝ่ายชาย ฝ่ายหญิง ถูกหล่อหลอมให้มีความเคารพใน

ทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะเคารพในพระรัตนตรัย เวลาคุยกับพระจะ

ประนมมือ ระหว่างพระกับพระด้วยกัน องค์ที่พรรษาน้อยกว่า 

ก็จะประนมมือคุยกับผู้ที่พรรษามากกว่า รวมทั้งความเคารพใน

การปฏิสันถารที่ผมประทับใจตั้งแต่ครั้งแรกที่มาวัด นึกทีไรก็

ขำทุกที วันนั้นผมก็ว่าพยายามทำตัวให้กลมกลืน เขาให้ทำอะไร

ก็ทำ ไม่ให้ผิดแผกแตกต่างไปจากเขา แต่ก็สงสัยว่า พอเดินไปไหน

ก็จะมีน้องอาสาสมัครเดินเข้ามาถามว่า พี่มาวัดครั้งแรกหรือคะ/ครับ

เราก็นึกในใจว่า คนวัดนี้ต้องนั่งสมาธิดีแน่ๆ รู้แม้กระทั่งว่า ใคร

เป็นคนเก่าคนใหม่ ที่ไหนได้ ส่องกระจกดู ชาวบ้านเขาผมสั้นทั้งนั้น

มีเราผมยาวสลวยอยู่คนเดียว จากความประทับใจเจ้าหน้าที่เลย

ส่งผลให้ผมเข้ามาเป็นเจ้าหน้าที่ในเวลาต่อมา

            ประการสุดท้าย ครูบาอาจารย์ หลวงพี่ ที่วัดนี้ท่านสอนดี

เหลือเกิน ตั้งแต่ผมเข้าวัดมาหลายสิบปี ยังไม่เห็นว่าท่านจะสอน

ผิดตรงไหน เพราะท่านสอนตามพระไตรปิฎก แล้วมีวิธีการสอน

ที่ทันสมัย มีสื่อการเรียนการสอนครบครัน ที่สำคัญคือ สามารถ

นำเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้

            นี่แหละครับ หลักที่ผมใช้อยู่ ซึ่งต่อมาเมื่อมาวัดผมจึงรู้ว่า

แท้จริงแล้ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเรียกหลักนี้ว่า สัปปายะ 4

คือ อาวาสเป็นที่สบาย อาหารเป็นที่สบาย บุคคลเป็นที่สบาย

และธรรมะเป็นที่สบาย

            เป็นไงครับ พอจะเข้าใจแล้วใช่ไหมครับ ว่าทำไมต้องเป็น

วัดพระธรรมกาย แต่สำหรับท่านใดที่ชอบวัดแนวไหนก็เอาตาม

สะดวกนะครับ ขอให้เข้าเถิด จะเป็นวัดไหนก็แล้วแต่ ผมคิดว่า

ท่านก็สอนตามหลักพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งนั้น แต่หากท่าน

ที่กำลังแสวงหา ลองมาทดสอบดู ท่านอาจจะเป็นเช่นเดียวกับ

ผม ที่มาแล้วก็รักเลย

            แล้วจะมาเล่าต่อนะครับหากไม่เบื่อซะก่อน ว่าสัปปายะ

สี่นั้นดีอย่างไร

Cr.อนาคาริก