ชีวิตมีทางเลือก

ชีวิตมีทางเลือก

           

            ในชีวิตของคนเราต้องมีการตัดสินใจอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นมา ก็ต้องตัดสินใจว่า จะลุกหรือจะนอนต่อ จะเข้าห้องน้ำก่อนหรือจะเก็บผ้าห่มก่อน

จะใส่ชุดอะไรไปทำงาน จะจัดสรรงานอย่างไร จะทานข้าวยังต้องเลือกว่าจะทาน อะไรดี เลิกงานยังต้องเลือกว่าจะกลับบ้านอย่างไร เส้นทางไหนที่รถจะไม่ติด กลับ

ถึงบ้านยังต้องเลือกว่าจะพรวนดินต้นไม้หรือจะไปวิ่งออกกำลังกาย แม้ถึงเวลาจะ เข้านอนยังต้องตัดสินใจว่าจะนอนแต่หัวค่ำหรือจะดูข่าว ดูทีวีก่อน

            การที่ต้องตัดสินใจมีความสำคัญต่อชีวิตของเราอย่างยิ่ง บางสิ่งบางอย่าง หากตัดสินใจผิดพลาดเราอาจเสียแค่ทรัพย์สิน แต่บางครั้งมีผลถึงการเปลี่ยนแปลง

ของชีวิตทั้งชีวิต

            ในสมัยพุทธกาลมีเรื่องราวที่น่าสนใจอยู่หลายกรณี แต่จะยกมาให้เห็นว่า

ผลของการตัดสินใจที่แตกต่างกันมีผลอย่างไร

            กรณีแรกเป็นเรื่องของสุนัขขัตตะลิจฉวี ผู้เข้ามาบวชในสำนักของพระผู้มี

พระภาคเจ้า และได้ศึกษาจนสามารถทำตาทิพย์ได้ แต่พอจะขอเรียนหูทิพย์

พระบรมศาสดาระลึกชาติดูว่าเขาเคยทำกรรมหนัก ในอดีตชาติเคยไปตบกกหู

ผู้มีศีล ทำให้ไม่สามารถจะทำหูทิพย์ได้ พระองค์จึงไม่สอนให้ เขาก็คิดว่า สงสัย

พระองค์ไม่มีความรู้ที่จะสอน คงอิจฉากลัวเขาเกินหน้า จึงตัดสินใจ ลาสิกขา แล้วไปอยู่กับพวกเดียรถีย์ บั้นปลายก็ตกนรก เพราะเป็นมิจฉาทิฏฐิ

            อีกกรณีหนึ่งเป็นเรื่องของเจ้าชายนันทะ ผู้มีศักดิ์เป็นน้องชายของพระผู้มี

พระภาคเจ้า ได้ออกบวชในวันแต่งงานนั้นเอง คือในวันที่จะอภิเษกสมรส ได้ถือ

บาตรตามมาส่งพระพุทธองค์ที่วัด พระองค์เลยถามว่าเธอจักบวชหรือ ด้วยความ

รักความเคารพเลยรับปากบวช ในช่วงแรกก็ไม่ได้ตั้งใจปฏิบัติธรรม จนพระองค์

ทรงใช้กุศโลบาย จนในที่สุดท่านได้ตั้งใจปฏิบัติธรรมจนเป็นพระอรหันต์

            เราจะเห็นได้ว่า ทั้งสองท่านนี้ได้มีโอกาสพบและใกล้ชิดกับพระบรม
ศาสดา แต่กลับมีวิถีชีวิตที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง สิ่งที่ทำให้เป็นเช่นนี้คือ คุณธรรมเรื่องความเคารพ

            เจ้าชายนันทะเป็นผู้ที่มีความเคารพเชื่อมั่นในพระพุทธองค์ ยอมสละ

ความสุขทางโลก จนในที่สุดได้พบความสุขอันสูงสุดคือการบรรลุธรรมเป็น

พระอรหันต์ ในขณะที่สุนัขขัตตะลิจฉวี เพราะขาดความเคารพและนึกดูหมิ่น

พระผู้มีพระภาคเจ้าด้วย จึงมีบั้นปลายที่น่าอนาถยิ่งนัก

            ในการที่เราจะพูด จะคิด จะทำอะไรก็ตาม ต้องพินิจ พิจารณา ให้ดี

เพราะหากผิดพลาดขึ้นมา​ โดยเฉพาะอะไรที่เกี่ยวกับผู้มีศีล ผลกรรมที่เกิดขึ้นจะ

ไม่คุ้มกับการเกิดมาเป็นมนุษย์เลย หลายๆคนที่ไปจ้วงจาบพระมหาเถระผู้ใหญ่

จะด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์หรือจะด้วยอะไรก็แล้วแต่ ย่อมจะได้รับผลแห่ง

กรรมไปตามส่วน

            ดังนั้นในเมื่อชีวิตมีทางเลือก ขอให้เราได้เลือกในเส้นทางที่ดีงามเถิด เพื่อ

ในบั้นปลายเราจะได้ไปสู่สุคติ ดังพุทธพจน์ที่ว่า

                        “เมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง ย่อมมีสุคติเป็นที่ไป”

ปรัศนี