เด็กชมรมพุทธ...หัวใจเธอ ไม่ใช่คน

เด็กชมรมพุทธ...หัวใจเธอ ไม่ใช่คน



            มีน้อง ๆ ที่วัด ได้อ่านบทความที่ผมเขียนเรื่อง “เสียใจ...ที่รู้จักชมรมพุทธฯ” สอบถามมาว่า ในช่วงที่ผมบวชอยู่ ผมมีอะไรประทับใจเกี่ยวกับชมรมพุทธฯบ้างหรือไม่ ?


            ผมมานั่งนึกลำดับเหตุการณ์ต่าง ๆ แล้ว ไม่รู้จะบอกว่าไงดี เพราะภาพต่าง ๆ มันพรั่งพรูมาอย่างกับสายน้ำ ต้องขอบอกก่อนว่า ที่ผมเรียนจบเร็ว ไม่ใช่ว่าเก่ง แต่คือเป็นคนที่เห็นแก่ตัว ไม่ทำกิจกรรมอะไรเลย เอาแต่เรียนอย่างเดียว วิถีชีวิตช่วงนั้นมีที่ไปคือ ห้องเรียน ห้องสมุด และห้องพัก ดังนั้นหากผมจะประเมินใครก็คงต้องเอามาเปรียบกับตัวเองเป็นหลัก


            ในขณะที่ตัวผมเองเวลาเรียน ไม่เคยเข้าไปช่วยใคร ไม่เคยทำงานชมรมไหน  แต่เด็กชมรมพุทธฯ ที่ดูหน้าตาแล้ว ผมว่าแต่ละคนอยู่บ้านนี่ มันคุณหนูชัด ๆ เด็กเหล่านี้เมื่อมาทำงานชมรม ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง ไม่มีคำว่าเกี่ยงงาน ยกโต๊ะ เก้าอี้ ทำป้าย จัดบอร์ดนิทรรศการ ทำกันได้หมด เวลาเหนื่อย ก็ฟุบกับโต๊ะ แทนที่จะนอนฟูกนุ่ม ๆ ที่บ้าน ยิ่งเวลามีงานเร่งด่วน ต้องช่วยกันทั้งคืน ตามซอกโต๊ะ มุมห้อง ตรงไหนก็ได้ งีบสักพัก แล้วลุกมาลุยงานกันต่อ บางครั้งจัดเตรียมงานทั้งคืน แทบไม่ได้นอน เช้ามาต้องเตรียมจัดตักบาตรต่อ ต้องวิ่งไปยืมของตามวัดโน้นวัดนี้ ต้องไปประสานงานกับหน่วยงานอื่น ๆ สารพัด


            บางครั้งที่ผมเคยเข้าร่วมประชุม น้องบางคนขอตัวออกไปก่อน พอถามว่า จะรีบไปไหน เธอบอกเดี๋ยวต้องไปเข้าห้องสอบค่ะ หา ! นี่ขนาดวันสอบ เธอยังสละเวลามาประชุมหรือนี่ แม่เจ้า ! ถ้าเป็นผมหล่ะ วันสอบนี่ต้องทบทวนก่อนเข้าสอบแล้ว บางคนพรุ่งนี้จะสอบ ยังมาช่วยเตรียมงานที่ชมรม พอจะไล่ให้ไปอ่านหนังสือ คำตอบคือ หลวงพี่ไม่ต้องห่วงครับ ผมมั่นใจสอบผ่าน แต่หากไม่มาช่วยงานชมรม ผมตามบุญเพื่อน ๆ ไม่ทันแน่  โอ ! อะไรจะปานนั้น นึกถึงตัวเองสมัยเรียนไม่เคยเลยที่จะคิดอยากจะทำเพื่อคนอื่น จะทำอะไรต้องนึกถึงแต่ตัวเองก่อนเสมอ ในขณะที่ผมเอาเวลาไปเข้าเธค แต่เด็กพวกนี้เอาเวลามาทำงานพระพุทธศาสนา นี่ ใจของเด็กพวกนี้มันทำด้วยอะไรกันแน่ ?


            มีเหตุการณ์หนึ่งที่ผมประทับใจมากคือ ในช่วงที่บวชนั่นแหละ วันนั้นเป็นวันพฤหัสบดี ชมรมพุทธฯจุฬา จะมีการจัดตักบาตรประจำสัปดาห์ ในขณะที่ผมเดินอุ้มบาตรไปหยุดที่หน้าเด็กสาวคนหนึ่ง จากที่มองตรงไปข้างหน้า ก็อดไม่ได้ ต้องหันมามองหน้าของเธอ หน้าตาออกแนวตุ๊กตาจีน ใบหน้าอิ่มบุญ เธอหลับตาพริ้ม พร้อมกับอธิษฐานจิตเสียงดัง “ ด้วยอานิสงส์แห่งบุญที่ข้าพเจ้าได้ตั้งใจน้อมถวายภัตตาหารนี้... ” ผมก็นึกในใจว่า อืม ! ดีจังรู้จักอธิษฐานเอาบุญให้ตนเอง แต่พอเธอกล่าวต่อเท่านั้น ทำเอาผมขนลุกซู่ กลับมาถึงวัดต้องมานั่งธรรมะตัวตั้ง เพราะอะไรหรือครับ ก็เพราะคำอธิษฐานของเธอนั้นแหละ

            “ ด้วยอานิสงส์แห่งบุญที่ข้าพเจ้าได้ตั้งใจน้อมถวายภัตตาหารนี้...ขอให้พระภิกษุสงฆ์ได้ประพฤติธรรมโดยสะดวก ให้ท่านใจหยุดใจนิ่ง เข้าถึงพระธรรมกาย โดยง่าย โดยเร็วพลัน เทอญ
           
            นี่เป็นเพียงเสี้ยวหนึ่งที่ผมเองได้สัมผัสกับเด็กชมรมพุทธฯ ขอบอกเลยว่า เด็กพวกนี้...หัวใจไม่ใช่คนหรอกครับ

เด็กพวกนี้...หัวใจพระโพธิสัตว์ ชัด ๆ


ขอขอบคุณภาพจาก google.com
อนาคาริก
06/25/16


เด็กชมรมพุทธ...หัวใจเธอ ไม่ใช่คน เด็กชมรมพุทธ...หัวใจเธอ ไม่ใช่คน Reviewed by asabha072 on 5:39 AM Rating: 5

10 comments:

  1. นับถือเด็กชมรมพุทธ หัวใจพระโพธิสัตว์จริง ๆครับ

    ReplyDelete
  2. กราบอนุโมทนาบุญครับ อ่านแล้วปลื้ม...ครับ

    ReplyDelete
  3. อ้าว..พระคุณเจ้า แอบมองหน้าโยม ตอนบิณฑบาต งั้นก็ฝาก ปลงอาบัติ ด้วยนะคราบ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ไม่ต้องห่วงครับ พระใหม่ปลงอาบัติทุกวัน เช้า เย็นเลยครับ

      Delete
  4. อนุโมทนาบุญกับหลวงพี่ด้วยค่ะ
    ครั้งหนึ่งหนูก็เคยเป็นเด็กชมรมพุทธฯ
    อ่านแล้วก็ได้ทบทวนบุญ ครั้งหนึ่งเราได้เคยทำหน้าที่ตรงนี้ เวลาเรียนหนักๆ แค่ได้หลับตานั่งธรรมะแป๊บเดียว มันก็คิดออกแล้วค่ะ

    ReplyDelete
  5. หัวใจแกร่งดังเพชร

    ReplyDelete
  6. สาธุ ๆ ๆ
    ครั้งหนึ่งเคยเป็นเด็กชมรมพุทธ
    มีความสุขที่ได้ชวนคนทำความดี
    ทำกิจกรรมสร้างสรรให้เพื่อนๆ ในมหาวิทยาลัย
    มีความสุขทุกครั่งที่นึกถึง
    ที่ชมรมพุทธ มีน้องมีพี่ ร่วมสร้างความดีด้วยกัน

    ReplyDelete
  7. สาธุ ๆ ๆ
    ครั้งหนึ่งเคยเป็นเด็กชมรมพุทธ
    มีความสุขที่ได้ชวนคนทำความดี
    ทำกิจกรรมสร้างสรรให้เพื่อนๆ ในมหาวิทยาลัย
    มีความสุขทุกครั่งที่นึกถึง
    ที่ชมรมพุทธ มีน้องมีพี่ ร่วมสร้างความดีด้วยกัน

    ReplyDelete
  8. ขอบอกว่าประทับใจการสร้างบารมีของน้องๆชมรมพุทธ ทุกคนทุกสถาบัน สุภาพ ให้เกียรติ รับงานหนักได้ทุกงาน ความคิดสร้างสรรค์ยอดเยี่ยม สุดท้ายคิกคุ

    ReplyDelete

Powered by Blogger.