หลวงพ่อสอนอะไร(ตอนที่ ๖๔) สอนโดยการทำให้ดู

หลวงพ่อสอนอะไร(ตอนที่ ๖๔)

สอนโดยการทำให้ดู

     เมื่อตอนยังเด็กด้วยสภาพแวดล้อมที่เห็นจนชินตาคือ สีเขียว ญาติ ๆ ผู้ชายก็เป็นทหาร ญาติฝ่ายหญิงก็แต่งงานกับทหาร ทำให้อาตมาคิดเพียงอย่างเดียวว่า โตขึ้นจะต้องเป็นทหารให้ได้ แต่มีเหตุทำให้เป็นทหารไม่ได้ ก็เลยเปลี่ยนเป้ามาอยากเป็นหมอ ก็เอ็นทรานส์ไม่ติด จึงเบนเข็มไปเรียนกฎหมาย ในความรู้สึกขณะนั้นคือ หนีการเรียนครู

     จนกระทั่งเมื่อได้มาบวชจึงพบว่าความฝันทุกอย่างที่อาตมาเคยฝันไว้ มาสำเร็จในจุดของการเป็นพระนี่เอง อาตมาได้เป็นทหารในกองทัพธรรม ได้เป็นหมอรักษาความทุกข์ของญาติโยม และได้เป็นทนายแก้ต่างให้กับพระพุทธศาสนา

     ที่สำคัญเมื่อมาพบหลวงพ่อทั้งสองทำให้ทราบว่า อาชีพที่อาตมาหนีที่สุดกลับเป็นอาชีพที่สำคัญที่สุด

     หลวงพ่อธัมมชโย ท่านจะคอยตอกย้ำให้เคารพในพระพุทธองค์ เพราะตระหนักในความเสียสละที่พระองค์มีต่อชาวโลก จนได้รับการขนานนามว่าพระองค์เป็นครูของเทวดา และมนุษย์ทั้งหลาย

     หลวงพ่อทัตตชีโว ก็จะคอยสอนลูก ๆ ในองค์กรเสมอว่า

     “ กว่าจะมีใครตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น พระองค์ต้องฝึกวิชาครูอย่างหนัก ในการสร้างบารมีที่ต้องมีเศษอีกแสนมหากัป นั่นแหละคือ การฝึกวิชาครู เพราะมิฉะนั้นจะไปสอน ไปถ่ายทอดให้ใครได้ ”

     สิ่งที่อาตมาประทับใจในครูบาอาจารย์คือ ท่านไม่ใช่ครูแค่เพียงการพร่ำสอน แต่ท่านเป็นครูโดยการกระทำให้ดู

     เมื่ออาตมาได้มีโอกาสติดตามหมู่คณะไปปฏิบัติธรรมกับหลวงพ่อธัมมชโยตามที่ต่าง ๆ สิ่งที่พวกเราเห็นโดยไม่ต้องให้หลวงพ่อบอก คือ การรักธรรมะของท่าน ทุกครั้งที่มีเวลา ไม่มีภารกิจอย่างอื่น ท่านจะนั่งธรรมะ และจะเป็นคนแรกที่เข้าห้องปฏิบัติธรรม จนทำให้พวกเราต้องรีบมาก่อนท่าน

     หลวงพ่อทัตตชีโว ก็เป็นต้นแบบให้อาตมาในเรื่องความเคารพ นอกจากหลวงพ่อจะคอยเล่าเรื่องคุณยายและหลวงพ่อธัมมชโยให้ฟังแล้ว สิ่งที่ท่านแสดงออกถึงความเคารพในหลวงพ่อธัมมชโยคือ ทุกครั้งที่มีนโยบายมา หลวงพ่อจะเป็นผู้นำปฏิบัติเสมอ

     เมื่อครั้งที่เปิดโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาใหม่ ๆ ภาพที่พวกเราจะเห็นชินตาคือ หลวงพ่อทัตตชีโวจะนั่งอยู่ด้านข้าง พร้อมกับพระเถระ และหากท่านไม่ติดศาสนกิจที่ไหน ท่านจะต้องไปทุกครั้ง แม้บางครั้งกลับมาจากข้างนอก ท่านสรงน้ำสรงท่าเสร็จก็จะรีบไป อาตมาเคยถามท่านว่า

     “ หลวงพ่อเพิ่งกลับมาเหนื่อย ๆ ไม่พักก่อนหรือครับ ”

     “ ไม่ได้หรอก หลวงพ่อต้องไปเข้าโรงเรียนอนุบาล เอ็งรู้มั้ย กว่าหลวงพ่อท่านจะเอาธรรมะเหล่านี้มาเล่าให้พวกเราฟังได้ ไม่ใช่ของง่าย ท่านเอาเรื่องยาก ๆ มาเคี้ยวให้เรา ให้เราเข้าใจได้ง่าย ๆ เรามีหน้าที่แค่อ้าปาก กลืนลงไป ยังไงหลวงพ่อก็ต้องไป ”

     และเมื่อมีนโยบายให้หมู่คณะสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตร หลวงพ่อทัตตชีโวท่านก็รีบทำตามนโยบาย โดยตอกย้ำให้ลูก ๆ เห็นความสำคัญและลงมาติดตามตัวเลขผู้มาสวดทุกวัน 

     ล่าสุด เมื่อมีนโยบายว่าเจ้าหน้าที่ของวัดให้สวดกัน อย่างน้อยวันละรอบคือ สามจบ ใครที่มาสวดในช่วงเย็นก็จะเห็นว่า หากไม่ติดภารกิจอย่างอื่นแล้ว หลวงพ่อทัตตชีโวท่านมาร่วมสวดด้วยทุกครั้ง

     “ ตลอดเวลากว่า ๕๐ ปีที่ติดตามหลวงพ่อธัมมะมา หลวงพ่อไม่เคยเห็นท่านพูดเล่นหรือให้ทำอะไรแบบไม่มีเหตุผล เพราะฉะนั้น เมื่อท่านสั่งอะไรมา หลวงพ่อจะรีบทำ เพราะรู้ว่าทำแล้วจะดี บางเรื่องหลวงพ่อก็มองไม่ออก แต่ทำไปแล้ว เออ ผลออกมาดีจริง 

     เรื่องสวดธัมมจักนี่เช่นกัน หลวงพ่อก็ไม่รู้ว่าที่สุดแล้วจะเป็นอย่างไร แต่ที่แน่ ๆ อย่าลืม บทนี้คือบทสำคัญ เป็นแม่บทในการขยายงานพระพุทธศาสนา บทอื่น ๆ เป็นบทขยายจากบทนี้แหละ อีกประการหนึ่ง พอเราสวดไป ใจก็หยุดนิ่ง จดจ่ออยู่กับบทสวด ใจก็เป็นสมาธิ แล้วพวกเราสวดกันตลอด ๒๔ ชั่วโมง มันจะต้องมีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้นแน่นอน ” 

     ณ วันนี้ คุณครูไม่เล็กของพวกเรา ได้ทำเป็นตัวอย่างแล้ว ลูก ๆ ทั้งหลาย ก็คงต้องขยับตัวตามหลวงพ่อของเราให้ทัน มาร่วมกันเก็บเกี่ยวความปลื้มใจกันทุกวันเลยนะ

ขอขอบคุณภาพจากgoogle.com

อาสภกันโต ภิกขุ

๒๗ ก.ย. ๕๙