หลวงพ่อสอนอะไร(ตอนที่ ๑๓๐) เป็นพระต้องนิ่ง

หลวงพ่อสอนอะไร(ตอนที่ ๑๓๐)

เป็นพระต้องนิ่ง

          เมื่อหลายวันที่ผ่านมา อาตมาได้มีโอกาสสนทนาธรรมกับเพื่อนสหธรรมิก และได้มีผู้ยกประเด็นสอบถามว่า เกี่ยวกับการใช้มือไม้ ออกท่าออกทางในการแสดงธรรม หลวงพ่อเคยกล่าวไว้อย่างไรบ้างหรือไม่

          อาตมาจึงได้เล่าถวายเป็นธรรมทานว่า ก่อนที่จะถึงหลวงพ่อว่าอย่างไร ขอเล่าให้ฟังว่า ในช่วงอบรมธรรมทายาทที่วัดพระธรรมกาย เมื่อ ปี พ.ศ. ๒๕๓๐ พระอาจารย์ท่านเคยให้แนวทางไว้ว่า ในการแสดงธรรม ให้ใช้มือไม้ เท่าที่จำเป็น  หากไม่จำเป็นต้องใช้ก็วางไว้ที่หน้าตัก และหากจำเป็นต้องใช้ ก็อย่ายกสูงเกินหน้าอก ให้ใช้ประกอบคำพูดเท่าที่จำเป็น

          มีช่วงหนึ่งที่ได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมกับหลวงพ่อธัมมชโย หลวงพ่อก็เคยพูดเรื่องนี้เช่นกันว่า เวลาแสดงธรรมให้ระมัดระวังให้ดี บางองค์เวลานั่งนิ่ง ๆ แล้วดูดี แต่พอแสดงธรรมแล้วเคลื่อนไหวตลอดเวลา ดูไม่ดีนะ 

          สำหรับหลวงพ่อทัตตชีโวนั้นท่านได้กล่าวถึงเรื่องนี้ เนื่องจากว่า มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ท่านเดินทางไปสหรัฐอเมริกา วันหนึ่งหลวงพ่อและพระลูกชายทั้งหลายก็ดูรายการของเพื่อนต่างศาสนิกในวันอาทิตย์  ก็มีผู้ปรารภขึ้นมาว่า นักบวชของเขา มีลุก เดิน ทำท่าทางประกอบได้เต็มที่ พระเราก็น่าจะทำอย่างนั้นบ้างนะครับ

         หลวงพ่อทัตตชีโว ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ให้ข้อคิดว่า "ลูกเอ้ย พระในพระพุทธศาสนา ต่างจากนักบวชศาสนาอื่นนะ  สมณะ แปลว่า ผู้สงบ คือ นอกจากจะสงบจากกิเลสแล้ว กริยา มารยาท ท่าทาง การวางเนื้อวางตัว ก็ต้องสงบเรียบร้อยด้วย อย่าลืมว่าสมเด็จพ่อของเรา คือ พระพุทธองค์ เดิมก่อนออกบวช ท่านก็เป็นเจ้าชาย  ถูกฝึกเรื่องกริยามารยาทมาเยอะ  ท่านก็เอาสิ่งเหล่านั้นแหละ มาวางพื้นฐานให้กับพระของท่าน ดูจากพระวินัยในส่วน เสขิยวัตร ให้ระมัดระวังทุกอย่าง  ทั้งการกิน  การอยู่  การนุ่งห่ม จะไปไหนมาไหน ให้ระวัง แม้แต่การแกว่งมือแกว่งไม้ ยามไปในที่ชุมชน ก็ขอให้ระมัดระวังกันให้ดี  เวลาแสดงธรรมก็ให้ดูให้เหมาะสม อย่าออกท่าออกทางมากเกินไป  อะไรที่เกินพอดี มันจะไม่งามนะลูก"

            ก็ขอฝากคำสอนของหลวงพ่อไว้เป็นข้อคิดสำหรับทุกท่าน ไม่เฉพาะพระภิกษุ    หากเราต้องไปทำหน้าที่เล่าหรือบรรยายธรรมะก็คงจะต้องดูให้เหมาะสมเช่นกัน

อาสภกันโต ภิกขุ

๒๕ มี.ค. ๖๒